کتاب «بازی‌هایی برای فکر کردن» نوشته رابرت فیشر ترجمه مبینا شاهری ‌لنگرودی / انتشارات کرگدنgame for thinking

بازی‌ کردن کار کودکان است. کودکان از طریق بازی‌ کردن به راحتی می‌توانند مفاهیم مختلفی را که در تلاش هستیم به آن‌ها بیاموزیم، یاد بگیرند. به طور کلی آموزش غیرمستقیم و آموزش از طریق بازی را بهترین روش‌های آموزشی برای کودکان می‌دانند. این روش به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های مختلفی را مانند تفکر، مهارت‌های کلامی و یادگیری در خود پرورش بدهند. اما کمبود این موضوع همیشه در برنامه‌های مختلف آموزشی حس می‌شود. رابرت فیشر در کتاب «بازی‌هایی برای فکر کردن» بیش از 100 بازی را که افراد، گروه‌های کوچک یا کلاس‌ها می‌توانند در خانه یا مدرسه انجام دهند، گردآوری کرده است. این بازی‌ها کمک می‌کند مهارت‌های فکر کردن، یادگیری، منطق و زبان پرورش یابد. برای اینکه بازیکنان یک بازی از این کتاب را یاد بگیرند، 3 روش اصلی وجود دارد: بگذارید بازیکنانی که با بازی آشنا نیستند، قوانین آن را با هم بخوانند و با آزمون و خطا یاد بگیرند چگونه بازی کنند، از کودکی که با بازی آشناست یا قوانین آن را خوانده، بخواهید به دیگران نشان دهد چگونه بازی کنند، شما بازی را برای کودکان توضیح دهید. هر کدام از این راهبردها مزایایی دارد. مزایا عبارت است از: یادگیری جمعی، یادگیری از همدیگر و بحث با یکدیگر، به اشتراک گذاشتن مسائل فکری و برخورداری از این مزیت که وقتی با هم این کار را انجام می‌دهند، احتمال رسیدن به موفقیت بیشتر از وقتی است که به‌تنهایی در این مورد تلاش کنند، اما بعضی از کودکان دوست دارند به‌تنهایی راه‌حل مسائل را پیدا کنند و اگر ما به یادگیری مستقل اهمیت می‌دهیم، لازم است از این شیوه حمایت کنیم.
کتاب «بازی‌هایی برای فکر کردن»را رابرت فیشر نوشته‌‌ و مبینا شاهری‌ لنگرودی ترجمه کرده و پریا عباسی ویرایش کرده‌ و انتشارات کرگدن به سال 1400 در 264 صفحه برای سومین بار منتشر کرده است.