کتاب «‌‌هزار و یک جشن» نوشته محمد محمودی نورآبادی / انتشارات شهرستان ادب

رمان «‌‌هزار و یک جشن» اثر محمد محمودی نورآبادی متولد ۱۳۵۰ در روستای مهرنجان شهرستان ممسنی است. داستان این رمان بر اساس حقیقت است. نویسنده در صفحه تقدیم کتاب، آن را به عمویش تقدیم کرده که از آن جشن، خاطرات بسیاری به یاد داشته است؛ بنابراین نویسنده شنیده‌های خود را از عمویش و دیگر کسانی که در چنین جشن‌هایی حضور داشته‌اند وارد داستان کرده و طبیعتاً با آمیختن آن با عنصر تخیل، داستان را خواندنی‌تر کرده است. از آنجا که داستان و وقایع آن در منطقه نورآباد ممسنی رخ می‌دهد، می‌توان آن را در ژانر ادبیات اقلیمی و روستایی قرار داد. نویسنده به خوبی از ویژگی‌های بومی منطقه نورآباد ممسنی فارس که خود نیز در آنجا زیسته و آشنایی مستقیم با آن داشته، استفاده کرده و اطلاعات مفیدی درباره شرایط اقلیمی و آداب و رسوم منطقه به خواننده عرضه کرده است. زاویه دید داستان اول شخص مفرد و از زبان معلم (نوروز) روستای چشمه سیبی که خود نیز برای این جشن دعوت شده، روایت می‌شود. معلم قرار است دانش‌آموزان را برای جشن بزرگ حکومتی آماده کند و مقدمات این جشن در روستا را مهیا کند. جشنی که قرار است به مناسبت ازدواج محمدرضا شاه پهلوی با همسر دومش ثریا بختیاری برپا شود. از این رو می‌توان این رمان را در ژانر ادبیات و داستان انقلاب نیز جای داد. از سویی دیگر در این رمان با داستان جانبی دیگری نیز مواجه هستیم. داستان عشق نوروز به دختر کدخدای روستا. راز این عشق و عاشقی روز جشن برملا می‌شود. نوروز در حین آماده شدن برای این جشن به حقایقی پی‌ می‌برد که ذهنش را به شدت درگیر می‌کند.
کتاب «هزار و یک جشن» را محمد محمودی نورآبادی نوشته و امیرمحمد رحیمی ویرایش کرده ‌و انتشارات شهرستان ادب به سال ۱۴۰۱ در ۱۹۶ صفحه برای دومین بار منتشر کرده است.