کتاب «سیمای زرد» نوشته آرتور کانن دویل ترجمه کریم امامی / انتشارات هرمس

روایت‌های کوتاه حاضر در این کتاب بر اساس پرونده ماجراهای غریب متعددی نوشته می‌شوند که دکتر واتسون به لطف موهبت‌های منحصر به ‌فرد دوستش شرلوک هولمز شاهد و ناظر و گهگاه هم بازیگر آن‌ها بوده است، طبیعی است که بیشتر به توصیف پیروزی‌های او بپردازد تا به تشریح ناکامی‌هایش و این امر آن‌قدرها به‌ خاطر شهرت او نیست، چرا که وقتی همه درها را به روی خود بسته می‌دید و از حل معما عاجز می‌ماند، درست در همان زمان، نیروی پشتکار او و توانایی‌اش در چاره‌جویی از هروقت دیگری ستودنی‌تر بود. نه، بیشتر به این خاطر است که هرگاه از عهده برنمی‌آمد، دیگران نیز در اکثر موارد درمی‌ماندند و حکایت تا ابد در پرده ابهام باقی می‌ماند. با وجود این گاه سیر حوادث طوری پیش می‌رفت که حتی در زمانی هم که شرلوک هولمز خطا می‌کرد باز حقیقت برملا می‌شد. واتسون یادداشت‌هایی از پنج شش پرونده دارد که از این‌ دست هستند و پرونده‌ای که قصد نقلش را دارد از آن میان جالب توجه‌ترند. شرلوک هولمز شخصی بود که به‌ ندرت ورزش می‌کرد، اما کمتر کسی در قدرت بدنی به‌ پای او می‌رسید و مسلماً در وزن خودش یکی از بهترین مشت‌زن‌هایی بود که به عمر خود می‌توان دید، ولی بر این باور بود که زور زدن بی‌هدف کاری است بیهوده، و از این‌ رو کمتر از جای خود برمی‌خاست مگر آنکه کاری پیش می‌آمد و در آن حال البته مطلقاً خستگی‌ناپذیر بود. به جز استفاده گهگاهی‌اش از کوکائین عیب دیگری نداشت و تنها در روزهایی که پرونده‌ای به او ارجاع نشده بود و اخبار روزنامه‌ها ملال‌آور بودند به‌ عنوان اعتراض به یکنواختی زندگی به این داروی مخدر پناه می‌برد.

کتاب «سیمای زرد» را آرتور کانن دویل نوشته و کریم امامی ترجمه کرده‌ و انتشارات هرمس به سال 1400 در 199 صفحه برای سومین بار منتشر کرده است.