کتاب «در باب حرف مفت» نوشته هری فرانکفورت ترجمه محسن کرمی / انتشارات کرگدنon bullshit

یکی از بارزترین ویژگی‌های فرهنگ ما این است که حرف مفت در آن زیاد وجود دارد. همه این را می‌دانند. اما ما تمایل داریم این شرایط را امری طبیعی بدانیم. اکثر مردم نسبت به توانایی خود در تشخیص حرف مفت و خودداری کردن از آن اطمینان دارند. بنابراین این پدیده نگرانی زیادی ایجاد نکرده است. ما درک درستی از اینکه این حرف مفت چیست، چرا مقدار زیادی از آن‌ها وجود دارد یا چه عملکردهایی را به عهده دارد، درک نمی‌کنیم. به عبارت دیگر، همان‌طور که هری فرانکفورت می‌نویسد «ما هیچ نظریه‌ای نداریم». فرانکفورت یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان اخلاق جهان، تلاش می‌کند تا چنین نظریه‌ای را در اینجا بنا کند. فرانکفورت با ترکیب مشخصه‌های خود از نظر فلسفی، بینش روان‌شناختی و شوخ‌طبعی فریبنده، بررسی می‌کند که چگونه حرف مفت و مفهوم مرتبط با حقه‌بازی، از دروغ گفتن جدا هستند. او استدلال می‌کند که آدم‌هایی که حرف مفت می‌زنند خود را آن‌گونه که دروغگویان به مخاطبانشان معرفی می کنند، نشان نمی‌دهند، یعنی با عامدانه حکم اشتباه صادر کردن در خصوص چیزی که درست است. حرف مفت به هیچ وجه نباید خلاف واقع باشد. در عوض، آدم‌های حرف مفت‌زن، سعی در انتقال تصور خاصی از خود دارند، بدون اینکه نگران باشند که آیا اصلاً آن حرف صحت دارد یا نه. آن‌ها بی سر و صدا قوانین حاکم بر پایان مکالمه خود را تغییر می‌دهند تا ادعاهای مربوط به حقیقت و کذب بی‌ربط باشند. فرانکفورت در کتاب «در باب حرف مفت» نتیجه‌گیری می‌کند که گرچه حرف مفت می‌تواند شکل‌های بی‌گناهانه‌ای نیز داشته باشد، اما افراط در آن باعث می‌شود ظرفیت تمرین‌کننده در بیان حقیقت تضعیف شود به گونه‌ای که حتی دروغ گفتن نیز باعث آن نشود.
کتاب «در باب حرف مفت» را هری فرانکفورت نوشته‌ و محسن کرمی ترجمه کرده‌‌ و مالک حسینی ویرایش کرده‌ و انتشارات کرگدن به سال 1400 در 108 صفحه برای هفتمین بار منتشر کرده است.