کتاب «هنر» نوشته آلن دوباتن ترجمه طناز لایق / انتشارات کرگدنthe school of life: an emotional education

در پاسخ به این پرسش که هنر به چه دردی می‌خورد، جوابی دیرینه و تحقیرآمیز وجود دارد. هنر به هیچ دردی نمی‌خورد؛ هنر برای خود هنر است. طرفداری از این پاسخ به میانه قرن نوزدهم بازمی‌گردد؛ به عصر شکوفایی صنعت و پیشرفت علمی. آنانی که مشتاق حمله به هنر و ارزش‌های آن بودند، می‌پرسیدند هنر تا آن زمان واقعاً چه دستاوردی داشته است. آیا نقاش می‌تواند راه‌آهن بسازد؟ آیا شاعر می‌تواند نان بپزد؟ این رویکرد سوءتفاهمی غم‌انگیز درخصوص کاری است که هنرمندان می‌توانند برای ما انجام دهند. برای اینکه ما انسان‌ها به‌ سوی زندگی خوب هدایت شویم، فقط به لامپ برق و خط تلفن و سهام بورس احتیاج نداریم؛ بلکه نیاز داریم هنگام اندوه تسلی یابیم، برای رسیدن به حکمت هدایت شویم، فرصتی برای خودشناسی به دست آوریم، به وقت دلواپسی آرام شویم، امیدهایی تازه پیدا کنیم و افق‌هایی گسترده‌تر پیش چشمانمان گشوده شود؛ یعنی تمام کارهایی که برای انجام آن‌ها ابزاری کارآمد به نام هنر وجود دارد. کتاب «هنر» کتابی‌ است که سعی دارد به بیانی گرم و صمیمی و ساده و روشن، از کارآمدی‌های هنر در زندگی روزمره انسان بگوید. در این کتاب با مباحث انتزاعی و فنی و تخصصی در باب هنر و زیبایی‌شناسی روبه‌رو نیستیم. در این کتاب، پیرو رویکرد «مدرسه دوباتن» که مبتنی بر فلسفه عملی و کاربردی‌ کردن مفاهیم گوناگون در زندگی روزمره است، سخن از این است که هنر چگونه و در چه لحظاتی از زندگی می‌تواند یاری‌گر ما باشد و امکان زندگی بهتر و معقول‌تر را برایمان فراهم آورد.
کتاب «هنر» را آلن دوباتن نوشته‌ و طناز لایق ترجمه کرده و کاوه بهبهانی ویرایش کرده و انتشارات کرگدن به سال 1401 در 144 صفحه برای دومین بار منتشر کرده است.