کتاب «‌‌بوستان سعدی» با مقدمه محمدعلی فروغی و نقاشی محمود فرشچیان و خوشنگاری کاوه اخوین / انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویاboostan sadi

شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی از بزرگ‌ترین سخن‌سرایان جهان است. در میان پارسی‌زبانان یکی دو تن بیشتر نیستند که بتوانند با او برابری کنند. در ایران از جهت شهرت کم‌نظیر است و خاص و عام او را می‌شناسند. در خارج از ایران هم خواص به بزرگی او پی برده‌اند. از احوال و شرح زندگانی او چندان معلوماتی در دست نیست؛ آنچه می‌توان از روی تحقیق گفت این است که خانواده شیخ سعدی همه از عالمان دین بوده‌اند. او در شیراز متولد شد و در جوانی به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه درس خواند. او در سال ۶۵۵ هجری کتاب معروف بوستان را به نظم درآورد و یک سال بعد هم گلستان را تصنیف کرد و به پسر ابوبکر که سعد نام داشت عرضه کرد و از آن پس هم تخلص سعدی را برای خود برگزید. سعدی سلطان مسلم ملک سخن بوده و تسلط او در بیان از همه کس بیشتر است. هر معنایی را به عبارتی ادا می‌کند که از آن بهتر و زیباتر و موجزتر ممکن نیست. سخنش حشو و زواید ندارد و سرمشق سخن‌گویی است. شیخ سعدی همان شیوه را نه تنها در نظم بلکه در نثر نیز به کار برده است، چنان‌که نثرش مزه شعر و شعرش روانی نثر دارد. معروف است که کلامش از روشنی و روانی سهل و ممتنع است؛ این نکته‌ای است که از قدیم همه درباره هنر او گفته‌اند و همه می‌دانند. کتاب «‌‌بوستان سعدی» اثری نفیس و ارزشمند است که با مینیاتورهای استاد مسلم این هنر یعنی استاد فرشچیان مزین شده است. خط نستعلیق این اثر گران‌بها هم هنر دست کاوه اخوین است.
کتاب «بوستان سعدی» را محمدعلی فروغی مقدمه‌نویسی کرده و محمود فرشچیان نقاشی کرده و کاوه اخوین خوشنگاری کرده و انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا به سال ۱۴۰۰ در ۴۵۰ صفحه برای چهارمین بار منتشر کرده است.