کتاب «شاهنامه فردوسی به نثر پارسی سره / جلد اول» بازنویسی میترا مهر‌آبادی / انتشارات روزگار

تعداد ابیات شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (بزرگ‌ترین حماسه‌سرای تاریخ ایران و یکی از برجسته‌ترین شاعران جهان) را بین سی و پنج تا شصت هزار بیت گفته‌اند و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین حماسه‌های جهان است که سرودن آن چیزی قریب به سی سال زمان برد. درون‌مایه‌ این اثر برجسته‌ ادبی از اسطوره‌ها، افسانه‌ها و تاریخ ایران از ابتدا تا فتح کشور به دست اعراب در قرن هفتم تشکیل شده که در طی چهار نسل پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان رخ داده است. هنگامی که دانش و ادبیات در ایران به زبان عربی بودند، حکیم فردوسی با سرودن شاهنامه تأثیر بسیاری در استحکام زبان پارسی داشت. یکی از منابع مهمی که فردوسی برای سرودن شاهنامه از آن بهره برد، شاهنامه منثور ابومنصوری بود. شاهنامه تأثیر زیادی در ادبیات جهان گذاشته است و شاعران بزرگی مانند گوته و ویکتور هوگو آن را تحسین کرده‌اند. شاهنامه بزرگ‌ترین و یکی از مهم‌ترین آثار به زبان فارسی است که به بیشترین زبان‌های زنده ترجمه شده است. در صفحه 34 از کتاب «شاهنامه فردوسی به نثر پارسی سره / جلد اول» می‌خوانیم: «در آغاز باید بدانی که گوهران از چه پدید آمدند. بدان که یزدان، چیز را از ناچیز بیافرید و از آن توانایی را پدید آورد. آن‌گاه بی‌زمان و بی‌رنج، مایه چهار گوهر آتش و باد و آب و خاک را از آن پدیدار کرد، نخست آتش دمیده گشت. پس از گرمی آتش، خشکی پدید آمد. آن‌گاه از آرامش، سردی رخ نمود و از سردی، تری پدیدار شد و بدین‌سان، این چهار گوهر از برای آفرینش این جهان به‌جای آمد».
کتاب «شاهنامه فردوسی به نثر پارسی سره / جلد اول» را میترا مهرآبادی بازنویسی کرده و انتشارات روزگار به سال 1400 در 784 صفحه برای ششمین بار منتشر کرده است.