کتاب «‌‌متولد زمستان» نوشته محمدهادی عبدالوهاب / انتشارات شهرستان ادب

عنصر پررنگ داستانی رمان «‌‌متولد زمستان» عنصر تعلیق است. تعلیق در داستان به معنی این است که نویسنده خواننده را معلق نگه‌ دارد و حوادث را پشت سر هم بچیند تا خواننده حتی فرصت نکند کتاب را زمین بگذارد. خواننده‌ای که غرق در مطالعه کتاب شده است مرتب از خود می‌پرسد خُب، بعد از این چه می‌شود. استفاده از این شیوه داستان‌نویسی از قدیم در ادبیات رایج بوده است و بهترین نمونه آن را می‌توان در داستان‌های هزار و یک شب مشاهده کرد. حتی مولانای بزرگ نیز در سرایش داستان‌های «مثنوی» از این عنصر بهره برده و با شیوه داستان در داستان رغبت خواننده علاقه‌مند را به خواندن داستان بیشتر کرده است. محمدهادی عبدالوهاب نیز در رمان پیش رو نشان داده که به خوبی از ظرفیت‌های این عنصر آگاه بوده است. تمرکز و تأکید اصلی او در این داستان بر موضوعات پرونده انرژی هسته‌ای، روابط بین‌الملل، نفوذ اطلاعاتی، جاسوسی، ترور و رسانه است. موضوع و درون‌مایه رمان، دانشمندان هسته‌ای ایران و ترور ناجوانمردانه آنان است. ژانر رمان پلیسی و معمایی است. نویسنده معماهای بسیاری در رمان طرح کرده و خواننده نیز به دنبال حل این معماهاست. رمان در عین اینکه به ماجرای ترور اولین شهید هسته‌ای می‌پردازد از عنصر خیال خالی نیست و نویسنده تعمداً به این کار دست زده است. برخی از ویژگی‌های شهید هسته‌ای این رمان از روی شخصیت شهید رضایی‌نژاد نوشته شده است، برخی نیز از روی شخصیت شهید احمدی روشن. نویسنده در ضمن این داستان به حادثه تروریستی انفجار در حرم امام رضا(ع) هم اشاراتی کرده است.
کتاب «متولد زمستان» را محمدهادی عبدالوهاب نوشته و انتشارات شهرستان ادب به سال ۱۴۰۰ در ۲۱۶ صفحه برای اولین بار منتشر کرده است.