کتاب «قصه کربلا» نوشته مهدی قزلی / انتشارات شهید کاظمی

آنچه در عاشورای سال ۶۱ در کربلا اتفاق افتاد، ماجرایی ناگوار بود؛ ماجرایی که ریشه‌اش در جاهلیت اعراب حجاز بود و بعثت پیامبر آخرین(ص) از بین آن‌ها و عدم توان مردم در انکار پیامبر(ص) و اسلام و خلافت و کشورگشایی‌ها و اخلاص علی و شجاعت علی و عدل علی و خلافت علی(ع) و نامردمی نامردان و مردی مردان و خواست خدا و تمکین حسین(ع) ولیّ خدا. این اتفاق باعث شد جسم آخرین پسر دختر یک پیامبر از شرق تا غرب عالم بر پهنه خاک بیفتد و بشود آنچه نباید. ماجرای کربلا بیشتر به یک قصه شبیه است؛ قصه‌ای که واقعی است اما باورکردنی نیست. خون نواده رسول خدا که بر زمین ریخت، کم‌کم خواب از سر آدم و عالم پرید؛ هر کس از خواب بیدار می‌شد یا دیوانه می‌شد یا فدایی یا فراری. واقعه عاشورا آن‌قدر مهم و بزرگ است که هر چه درباره‌اش بنویسیم، کفایت نمی‌کند و همچنان می‌توان درباره‌اش نوشت؛ قیام حق علیه باطل؛ نبرد تن با تن‌ها؛ نبرد چند ده تن انسان حق و حقیقت با هزاران تن انسان باطل و ظالم؛ نبردی که در آن حسین بن علی(ع) به همراه خانواده‌اش در دشت کربلا مجبور به مصاف با پیروان یزید بن معاویه شد و در این نبرد نابرابر، همه داشته‌های دنیایی خود را فدا کرد تا آخرت خود و پیروانش را نجات بخشد. حسین بن علی(ع) در سال ۶۱ هجری واقعاً قصد جنگیدن نداشت ولی از نبرد ابا نکرد و حاضر نشد به هر قیمتی زنده بماند؛ حتی در واپسین دم که می‌دانست راهی برایش باقی نمانده؛ یا باید تن به ذلت و خواری بدهد و با یزید بیعت کند و دست به بند عبیدالله بن زیاد دهد یا اینکه جام شهادت را لاجرعه سر بکشد و خود را فدای دین و آزادگی کند. الحق که نزدیکان و خانواده و یارانش در این راه کم نگذاشتند و همه با هم فدا شدند. ایشان تن جسمانی را فدا ساختند، ولی تا آن هنگام که انسان روی گیتی وجود داشته باشد، داستان آزادگی‌ها و ایثارهایشان را روایت خواهد کرد. مهدی قزلی در کتاب «‌‌قصه کربلا» سعی کرده روایتی ساده، صریح و کامل از این ماجرا داشته باشد.
کتاب «قصه کربلا» را مهدی قزلی نوشته و انتشارات شهید کاظمی به سال ۱۴۰۱ در ۱۹۲ صفحه برای هفتمین بار منتشر کرده است.