کتاب «کینو – آگورا: میزانسن» نوشته فرانک کسلر ترجمه حسام‌الدین موسوی ریزی / انتشارات لگاmise en scene

مجموعه «کینو – آگورا» کوششی بدیع است برای تدقیق مفاهیم و اصطلاحات مهم مطالعات سینمایی. عنوان مجموعه ارجاع یا شاید هم ادای دینی است به اصطلاح «کینو – پراودا» ژیگا ورتوف یا همان سینما – حقیقت که به زعم ورتوف به قدرت پدیدارشناختی، مادی و مشاهده‌گرانه دوربین سینماتوگرافی اشاره داشت. در اینجا اما کینو به آگورا می‌پیوندد، واژه‌ای برگرفته از یونان باستان، به معنای مکان گردهم‌آیی، همان مکان مشهوری که تفکر در آنجا متولد شد؛ از این رو مجموعه «کینو – آگورا» بر سویه تفکربرانگیز سینما انگشت می‌گذارد. مجموعه «کینو – آگورا» کم‌گوی اما عمیق، متواضع اما شخصی، ساده اما بحث‌برانگیز است و در کُنه خویش، هم به جست‌وجوی حقیقت ورتوف وفادار است و هم به خصلت جمعی تفکر سقراط. فرانک کسلر در کتاب «‌‌کینو – آگورا: میزانسن» به مفهوم میزانس پرداخته است؛ مفهومی کاملاً سینمایی و در عین حال برآمده از تئاتر که بیشتر نظریه‌پردازان سینما از آن به عنوان نقطه مقابل سینما نام برده‌اند. این کتاب جنبه‌های فنی و نظری و نوع کارکرد میزانسن را می‌گوید. فرانک کسلر در مثال‌های مختلف می‌گوید که میزانسن هماهنگی کنش‌ها با جزئیات صحنه است و استفاده اولیه آن در صحنه‌های تئاتر بوده است. اهمیت میزانسن در ارتباط جنبه‌های ادبی با جزئیات دیداری است که برخی معتقد هستند این هماهنگی می‌تواند جان‌مایه کار یا اهمیت انتقال احساس را نادیده بگیرد.
کتاب «کینو – آگورا: میزانسن» را فرانک کسلر نوشته و حسام‌الدین موسوی ریزی ترجمه کرده و انتشارات لگا به سال ۱۴۰۱ در ۱۰۲ صفحه برای سومین بار منتشر کرده است.