کتاب «در جهان گفت‌وگو، بررسی تحولات گفتمانی در پایان قرن بیستم» نوشته هادی خانیکی / انتشارات هرمس

کتاب «در جهان گفت‌وگو» پژوهشی است برای بررسی تحولات گفتمانی در پایان قرن بیستم که در همین راستا به انجام رسیده است. انگیزه اصلی در پرداختن به این مهم تلاش برای پاسخ گفتن به دغدغه‌هایی است که هادی خانیکی بر حسب علایق و تجارب خود در این دوران با آن‌ها روبه‌رو بود و خواسته یا ناخواسته در طول زمان تحقیق با این مسائل زیسته است. موضوع این تحقیق بررسی نسبت میان گفت‌وگوی تمدن‌ها با روند تحولات ارتباطات بین‌المللی در 3 دهه پایانی قرن بیستم است. گفت‌وگو در هر 2 سطح روشن‌فکری و سیاسی قابل پیگیری است. امروز فلسفه گفت‌وگو، جامعه‌شناسی گفت‌وگو و روان‌شناسی گفت‌وگو، همگی اهمیت پیدا کرده‌اند. این اتفاق محصول تحولات متعددی در عالم ذهن و عالم عین است، اما از طرف دیگر، نگاه‌های مسئله‌محور و برنامه‌ریز نیز بر گفت‌وگو به مثابه یک راهبرد تأکید می‌کند. متأسفانه برخی‌ها از روی سیاست‌زدگی، در پی طرح مسئله گفت‌وگو از سوی روشن‌فکران و محافل آکادمیک، آن را به مثابه یک کالای لوکس و غیرکاربردی در نظر گرفتند. حال آن‌که این 2 وجه را در طرح گفت‌وگوی فرهنگ‌ها و تمدن‌ها توأمان باید در نظر گرفت. در ایران 2 برخورد سیاسی و روشن‌فکری با ایده گفت‌وگوی تمدن‌ها آغاز می‌شود و گاهی این دو وجهی بودن موضوع باعث جدی نگرفتن آن از سوی یک طرف یعنی سیاست‌مداران می‌شود. ولی شاید این مسئله به مبهم بودن جایگاه و مبانی بحث گفت‌وگوی تمدن‌ها هم برگردد. برای ایده گفت‌وگوی تمدن‌ها بیشتر از آنکه یک مکانیسم عملیاتی بتوان در نظر گرفت، یک تبلیغ فرهنگی بود و تلاش برای تبدیل کردن یک باور هماهنگی به رفتار اجتماعی می‌توانست باشد. برای همین باید اول مشخص کرد که گفت‌وگوی تمدن‌ها چه مبنایی دارد تا بعد روش پیگیری آن را پیدا کرد.
کتاب «در جهان گفت‌وگو، بررسی تحولات گفتمانی در پایان قرن بیستم» را هادی خانیکی نوشته و انتشارات هرمس به سال 1392 در 492 صفحه برای دومین بار منتشر کرده است.