کتاب «ژاک دریدا و متافیزیک حضور» نوشته محمد ضیمران / انتشارات هرمس

محمد ضیمران فیلسوف ایرانی و عضو گروه فلسفه در فرهنگستان هنر ایران است. در کتاب «ژاک دریدا و متافیزیک حضور» به رویکرد دریدا به اندیشه‌های افلاطون و متافیزیک حضور در اندیشه افلاطون، رویکرد دریدا به اندیشه‌های دکارت و فلسفه کانت، بررسی نگاه دریدا به هنر، بررسی تأملات فلسفی دریدا در دهه 90 و سرانجام آن در آغاز هزاره سوم، رویکرد دریدا به هایدگر و نقد هابرماس بر اندیشه‌های دریدا پرداخته شده است. ژان دریدا، فیلسوف فرانسوی الجزایری‌تبار و پیشرو آموزه بنیان‌فکنی را باید فرزند خلف مکتب تشکیک فلسفی فرانسه دانست. او راه فیلسوفانی چون دکارت، میشل دو مونتی، پاسکال، والتر و کامو را دنبال کرد. دریدا در اکثر آثار خویش پیوسته مناسبت زبان را با اندیشه مورد بحث قرار داده است. یکی از نخستین نوشته‌های او «سرچشمه‌های هندسه از دیدگاه هوسرل» بود. وی این کتاب را در مورد رویکرد فلسفی هوسرل به هندسه تنظیم کرد. هوسرل به مناسبت میان عینیت آرمانی هندسه و وجود تاریخی و تجربی آن سخت تأکید می‌کند. وی مدعی است که زبان و به‌خصوص زبان نوشتاری شرایط مکانی تکوین هندسه را فراهم می‌سازد. دریدا به بحث زبان از دیدگاه هوسرل علاقه‌مند شد و همواره این موضوع را در کلیه آثارش دنبال کرده است. در نظر دریدا اعمال قدرت به طور کلی در شرایط اضطراری و فوری صورت می‌پذیرد و دموکراسی به فرصت نیاز دارد و این دو با هم سازگار نیستند. از سوی دیگر تقسیم قدرت خود نافی حاکمیت است حال آنکه در دموکراسی تقسیم قدرت یک اصل اساسی محسوب می‌شود. او چهارچوب مقوله آزادی و معنای آن را در ارتباط با عدالت و قانون مطرح کرده و به نتایج جالب توجهی دست یافته است.
کتاب «ژاک دریدا و متافیزیک حضور» را محمد ضیمران نوشته و انتشارات هرمس به سال 1399 در 280 صفحه برای پنجمین بار منتشر کرده است.