کتاب «‌‌‌‌‌‌‌‌‌برگزیده شعرهای مولوی» زیر نظر شورای شعر کانون / انتشارات کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان

جلال‌الدین محمد بلخی که بعدها به مولوی شهرت یافت از بزرگترین شاعران عارف ایران است. مولوی خود را نه شاعر می‌‌دانست نه فیلسوف. شعر و فلسفه برای او وسیله‌ای برای رسیدن به عشق آسمانی و خدایی بود. اندیشه این شاعر و فیلسوف و عارف نامدار نشان می‌دهد که او از راه شریعت و طریقت توأمان به جست‌و‌جوی حقیقت برخاسته است. مولوی از زمره عارفانی بود که پای استدلالیان را چوبین می‌پنداشت و رستگاری را تنها در عشق می‌جست. این شاعر گران‌سنگ از میان شاعران معاصر خود به سنایی و عطار که در سرودن شعرهای عارفانه پیشگام بودند، ارادت تمام داشت و از آنان به نیکی یاد می‌کرد. از این شاعر نامدار ایرانی علاوه بر دو اثر درخشان و بی‌نظیر مثنوی معنوی و دیوان کبیر، ۳ مجموعه دیگر به نام‌های فیه ما فیه، مکاتیب، و مجالس سبعه بر جای مانده است. در کتاب «‌‌‌‌‌‌‌‌برگزیده شعرهای مولوی» اشعاری برگزیده از ۲ کتاب مثنوی معنوی و دیوان کبیر آمده است. هدف از چاپ این گزیده آشنا ساختن عموم علاقه‌مندان و به‌ویژه نوجوانان با میراث ارجمند ادبی و فرهنگی ایرانی و اسلامی از چشم‌انداز گلزار زیبای شعر فارسی است. معیار در گزینش این اشعار و نمونه‌ها، علاوه بر زیبایی اشعار، سادگی و قابل‌فهم بودن آن برای مخاطبان بوده است، به همین دلیل سعی شده تا جایی که به کلیت شعرها و خط سیر داستانی حکایات آسیبی نرسد، بخش‌های دشوار یا غیر ضروری آن‌ها حذف شود. معنی برخی لغات مشکل که در متن مشخص شده نیز در انتهای کتاب آمده است.
کتاب «‌‌‌‌‌‌‌‌‌برگزیده شعرهای مولوی» زیر نظر شورای شعر کانون تدوین شده و انتشارات کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان به سال ۱۳۹۶ در ۹۲ صفحه برای سومین بار منتشر کرده است.