کتاب «تحقیقات فلسفی» نوشته لودویگ ویتگنشتاین ترجمه مالک حسینی / انتشارات کرگدنphilosophical investigations

لودویگ ویتگنشتاین فیلسوف نامدار اتریشی قرن بیستم بود که باب‌های زیادی را در فلسفه گشود. از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۷، ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج تدریس کرد. فلسفه ویتگنشتاین، پژواکی از تحولات زبانی است که از اواخر سده نوزدهم، پدیدار گشت. زبان در این دوره، نخست، تبدیل به موضوعی فلسفی شد و سپس با رویکرد تألیفی، ظهور کرد. این کتاب پس از مرگ او در سال 1953 منتشر شد. ویتگنشتاین در مورد مشکلات و معماهای بی‌شماری در زمینه‌های معناشناسی، منطق، فلسفه ریاضیات، فلسفه روان‌شناسی، فلسفه عمل، فلسفه زبان و فلسفه ذهن بحث می‌کند و این دیدگاه را ایجاد می‌کند که سردرگمی‌های مفهومی پیرامون کاربرد زبان، ریشه در مشکلات فلسفی دارد. ویتگنشتاین ادعا می‌کند که مشکلات در مجموعه‌ای از مفروضات مربوط به ماهیت زبان قابل ردیابی است، که خود تصور خاصی از ماهیت زبان را پیش‌فرض می‌گیرند. این تصور به دلیل کلی بودن در نظر گرفته شده و در نهایت رد می‌شود. یعنی به عنوان یک گزارش ضروری‌گرایانه از ماهیت زبان، خیلی ساده است که نمی‌توان انواع کارهایی را که با زبان انجام می‌دهیم ، حساب کرد. این دیدگاه می‌تواند بسیاری از مواردی را که وی در کار قبلی خود استدلال کرده است، در تناقض یا کنار بگذارد. از نظر تحلیلی، بسیاری این کتاب را یکی از مهم‌ترین آثار فلسفی قرن بیستم می‌ دانند. این کتاب راه را برای فلسفه زبان هموار کرد که در اواسط قرن بیستم بر فلسفه آکسفورد تسلط داشت و عمل‌گرایی را نیز تحت تأثیر قرار داد. این اثر همچنان بر فیلسوفان معاصر تأثیرگذار در فلسفه زبان و ذهن تأثیر می‌گذارد.
کتاب «تحقیقات فلسفی» را لودویگ ویتگنشتاین نوشته‌ و مالک حسینی ترجمه کرده و انتشارات کرگدن به سال 1400 در 816 صفحه برای دومین بار منتشر کرده است.