کتاب «من و او» نوشته مالک حسینی / انتشارات کرگدن

کتاب «من و او» از زبان مالک حسینی روایت می‌شود، آنجا که می‌گوید حالم خوش نبود. خوش بود و خوش نبود. سوم آبان بود. درمانده بودم. گشتی در محوطه موزه هنرهای معاصر زدم؛ این بار نگاهم بیشتر به سمت مرد در حال قدم زدن رفت. وارد پارک شدم. می‌دانستم کجای پارک می‌روم؛ همان قسمت جنگل‌وار، با آن میز و نیمکت‌های چوبی خوشایند. ۲۰ دقیقه‌ای با سرگردانی قدم زدم. خلوت خلوت بود، ولی باز چشمم دنبال نیمکت دنج می‌گشت. عاقبت نشستم. چیزی از درماندگی‌ام کم نشده بود. چند دقیقه‌ای مبهوت مبهوت ماندم. کم‌کم حال گریه اضافه شد. مقاومت نکردم. چشم‌هایم خیس شد؛ خیس‌ خیس. اما اشکی پایین نیامد. کمی تار می‌دیدم. بغض هم آمد. در گلویم حسش می‌کردم. ناگهان ترکید. اشک سراریز شد. ۳۰ ثانیه‌ای هق‌هق هم آمد. کمی آرام شده بودم. سرم را روی گوشه نیمکت گذاشتم. چشم‌هایم را بستم. می‌خواستم ذهنم را از همه چیز پاک کنم. سخت بود.
کتاب «من و او» را مالک حسینی نوشته و انتشارات کرگدن به سال ۱۴۰۱ در ۹۶ صفحه برای اولین بار منتشر کرده است.