کتاب «‌‌دیوان حافظ» با مقدمه حسین الهی قمشه‌ای و نقاشی محمود فرشچیان / انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا

خواجه شمس‌الدین محمد، حافظ شیرازی، از محبوب‌ترین شعرای ایران‌زمین است و با گذشت قرن‌ها، اشعارش نه تنها در ایران، بلکه در سراسر نقاط جهان به شهرت رسیده است. حافظ شیرازی را چیره‌دست‌ترین غزل‌سرای زبان فارسی می‌دانند. نوآوری اصلی حافظ در تک‌بیت‌های درخشان، مستقل و خوش‌مضمون اوست. گرایش حافظ به شیوه سخن‌پردازی خواجوی کرمانی است و شباهت شیوه غزل‌سرایی او به شیوه خواجو مشهور و مشخص است. حافظ از اثرگذارترین شاعران بر شاعران بعد از خود است. حافظ غزل عارفانه مولانا و غزل عاشقانه سعدی را با هم پیوند زد و نوع جدیدی از غزل فارسی را ابداع کرد. نوآوری اصلی او در تک‌بیت‌های اوست که از فرط شیوایی و زیبایی بر زبان هر اهل دلی جاری‌ است. همچنین از مهم‌ترین خصوصیات شعر حافظ گستردگی مطالب ذکرشده در یک غزل اوست، به‌ گونه‌ای که در یک غزل می‌توان موضوعات و مفاهیم فراوانی را مشاهده کرد. تأثیرپذیری او از آیات قرآن نیز از بسیاری از ابیاتش قابل برداشت است. در سده‌های هجدهم و نوزدهم میلادی اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نامش به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. دیوان حافظ که مشتمل بر حدود ۵۰۰ غزل، چند قصیده، ۲ مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تا کنون بیش از ۴۰۰ بار به اشکال و شیوه‌های گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبان‌های جهان به چاپ رسیده‌ است. کتاب «‌‌دیوان حافظ» مجموعه نفیسی از اشعار اوست که با تصاویر مینیاتوری استاد فرشچیان و مقدمه ادیبابه دکتر حسین الهی قمشه‌ای مزین شده است. ترجمه بخشی از غزلیات حافظ نیز در بخش دوم این کتاب آمده و بر ارزش آن افزوده است.
کتاب «دیوان حافظ» را حسین الهی قمشه‌ای مقدمه‌نویسی کرده و محمود فرشچیان نقاشی کرده و انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا به سال ۱۴۰۰ در ۴۴۸ صفحه برای هشتمین بار منتشر کرده است.