کتاب «‌‌‌‌‌‌‌‌شاهنامه فردوسی؛ بر اساس نسخه نه جلدی چاپ مسکو» با مقدمه یوگنی ادواردیچ برتلس / انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا

حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی بزرگ‌ترین حماسه‌سرای تاریخ ایران و یکی از برجسته‌ترین شاعران جهان شمرده می‌شود. درباره تاریخ تولد و زندگی او روایات تذکره‌ها و تاریخ‌ها پریشان است. درباره داستان‌های حماسه ملی ایران باید گفت که در این کار فردوسی مبتکر نبوده و پیش از او دیگران بدان دست زده بودند، از جمله مسعودی مروزی و دقیقی طوسی. فردوسی را باید پیشرو کسانی شمرد که به افتخارات ایران کهن جان داده و عظمت آن را آشکار ساخته‌اند. او مظهر وطن‌پرستی و ایران‌دوستی واقعی است. از طرف دیگر او را می‌توان حافظ تاریخ ایران کهن دانست. یکی از بزرگ‌ترین امتیازهای فردوسی ایمان به اصول اخلاقی است. او هرگز لفظ رکیک و سخن ناپسند در کتاب خود نیاورده و همین امر باعث شده که هجونامه محمود غزنوی را بسیاری از محققان مجعول بدانند. اندرزهای گران‌بهای او گاه با چنان بیان مؤثری سروده شده که خواننده نمی‌تواند خود را از آن تأثیر بر کنار دارد. «‌‌‌‌‌‌‌‌شاهنامه فردوسی» را طبق دسته‌بندی رایج به سه بخش تقسیم می‌کنند: بخش نخست قسمت اساطیری است. این دوره از عهد کیومرث آغاز می‌شود و تا ظهور فریدون ادامه پیدا می‌کند. بخش دوم روایت‌های پهلوانی و حماسی را شامل می‌شود؛ آغاز دوره‌ پادشاهی فریدون و به تخت نشستن پادشاهانی همچون ایرج، منوچهر، نوذر و گرشاسب. بخش سوم شاهنامه بخش تاریخی آن است که شامل روایاتی از مرگ و زندگی شاهانی همچون بهمن، پسر اسفندیار یا همان اردشیر درازدست تا خسروپرویز و شاهان ساسانی است. کتاب شاهنامه فردوسی به بیشتر زبان‌های زنده دنیای امروز ترجمه شده و درباره آن کتاب‌ها و مقاله‌های بی‌شماری به رشته تحریر درآمده است. کتاب «‌‌‌‌‌‌‌‌شاهنامه فردوسی؛ بر اساس نسخه نه جلدی چاپ مسکو» اثری نفیس و ارزشمند است و یوگنی ادواردیچ برتلس بر آن مقدمه نوشته است. تصاویر نقاشی زیبایی هم صفحات کتاب را زینت داده است.
کتاب «‌‌‌‌‌‌‌‌‌شاهنامه فردوسی؛ بر اساس نسخه نه جلدی چاپ مسکو» را یوگنی ادواردیچ برتلس مقدمه‌نویسی کرده و امین توکلی بازخوانی و ویرایش کرده و انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا به سال ۱۴۰۱ در ۷۳۸ صفحه برای چهارمین بار منتشر کرده است.