کتاب «گوشت لطیف است» نوشته آگوستینا بازتریکا ترجمه سمانه تیموریان / انتشارات روزگار

کتاب «گوشت لطیف است» رمانی پادآرمان‌شهری، دومین اثر رمان‌نویس آرژانتینی، آگوستینا بازتریکا و برنده جایزه پرمیو کلارین است. «گوشت لطیف است» جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن نوعی ویروس، گوشت تمام حیوانات را آلوده کرده است و به سبب نبود گوشت و پروتئین حیوانی، آدم‌خواری قانونی می‌شود. مارکوس در یک کارخانه فرآوری گوشت مشغول به کار است. شغل او سلاخی انسان‌هاست؛ گرچه دیگر هیچ‌کس آن‌ها را انسان نمی‌نامد. همسرش او را ترک کرده، پدرش دچار جنون شده و مارکوس تلاش می‌کند در خصوص نحوه گذران زندگی‌اش خیلی فکر نکند. همه چیز بسیار سریع اتفاق افتاد؛ در ابتدا گزارش شد ویروسی مسری و عفونی، گوشت تمام حیوانات را مسموم و برای انسان بی‌استفاده کرده است، سپس دولت‌ها پروژه انتقال را شروع کردند. اکنون خوردن گوشت انسان قانونی شده است. مارکوس تلاش می‌کند به کار خرید و فروش گوشت ادامه دهد. تا اینکه یک روز هدیه‌ای دریافت می‌کند؛ گونه‌ای زنده از این موجودات با بهترین کیفیت؛ گرچه می‌داند هر گونه ارتباطی با آن‌ها ممنوع بوده و مجازات مرگ را در ‌بر دارد. به تدریج با او مانند یک انسان واقعی رفتار می‌کند و به‌ خاطر آن‌چه رخ داده و آن‌چه ممکن است رخ دهد، گرفتار عذاب می‌شود. با خواندن اولین کلمات از دومین رمان نویسنده آرژانتینی، آگوستینا بازتریکا، یعنی رمان «گوشت لطیف است» خواننده متوجه می‌شود در حال خواندن کتابی مرتبط با حیوانات است که اساساً به موضوع کشتار و سلاخی می‌پردازد، و آنچه قرار است در ادامه داستان رخ دهد اصلا چیز زیبایی نیست. در صفحه ۳۸ کتاب می‌خوانیم: «سخت‌ترین بخش تجارت گوشت، قصابی است، چون مجبور است به شهر برود، چون گرمای محیط نفس کشیدن را سخت می‌کند، چون مجبور است به قوانین منع رفت و آمد احترام بگذارد، چون ساختمان‌ها و بازار‌ها و خیابان‌ها یادآور روزگاری است که انسان‌های زیادی وجود داشتند، خیلی زیاد». این رمان جنجال‌برانگیز استادانه، مثل ساطوری دولبه عمل کرده است.
کتاب «گوشت لطیف است» را آگوستینا بازتریکا نوشته و سمانه تیموریان ترجمه کرده و انتشارات روزگار به سال 1400 در 210 صفحه برای اولین بار منتشر کرده است.