کتاب «هفده تناقض سرمایه‌داری و پایان آن» نوشته دیوید هاروی ترجمه مریم اصغری / انتشارات کتابستان معرفتSeventeen Contradictions and the end of Capitalism

بحران‌ها در بازتولید سرمایه‌داری ضروری‌اند. در دوره بحران است که ناپایداری‌های سرمایه‌داری سربرمی‌آورند و برای ایجاد نسخه جدیدی از محتوای سرمایه‌داری، بازآرایی و بازمهندسی می‌شوند. چیزهای زیادی زدوده و دور ریخته می‌شوند تا راه برای نسخه جدید باز شود. نکته قابل توجه در مورد بحران، بازپیکربندی گسترده مناظر فیزیکی نیست، بلکه تحول ژرفی است که کم‌وکیف زندگی روزانه را تعیین می‌کنند؛ مانند تحول در شیوه‌های فهمیدن و فکر کردن، در نهادها و ایدئولوژی‌های حاکم، در فرایندها و تابعیت‌های سیاسی، در فناوری‌ها و اشکال سازمانی، در مناسبات اجتماعی، در ذائقه و عادات فرهنگی. بحران‌ها ادراک ذهنی ما از جهان و جایگاهمان را به هم می‌ریزند؛ ما می‌بایست به اجبار یا با رضایت، خود را با وضعیت جدید امور تطبیق دهیم. پیدا کردن راه خروج در میانه بحران دشوار است. دیوید هاروی هفده تناقض را در سه بخش «تناقضات بنیادین (شامل ۷ تناقض)، تناقضات متحرک (شامل ۷ تناقض)، تناقضات خطرناک (شامل ۳ تناقض)» تنظیم کرده و با نتیجه‌گیری و پس‌گفتار به پایان رسانده است. دیوید هاروی رویکردی که اتخاذ کرده برای نوشتن کتاب «هفده تناقض سرمایه‌داری و پایان آن»، از روش مارکس اما نه ضرورتاً از راهکارهای عملیاتی‌اش تبعیت می‌کند؛ کمی نامتعارف است و بیم آن می‌رود که خوانندگان از پیگیری مجدانه مباحث طرح‌شده روی بگردانند. موتور اقتصادی سرمایه‌داری به وضوح به مشکل برخورده است: هیچ‌کس به نظر نمی‌آید که درک منسجمی از این داشته باشد که سرمایه‌داری چگونه تا این حد به مشکل برخورده است، چه برسد به درک چرایی آن. بحران‌های جهانی همیشه چنان‌که مارکس می‌گفت «تمرکز عینی و همسازی قهریِ همه تناقضات اقتصاد بورژوازی‌اند». گشودن این تناقضات می‌تواند مسائل اقتصادی‌ای را که تا این حد باعث پریشانی شده است تا حد زیادی روشن کند. ترسیم نتایج احتمالی و تبعات سیاسی ممکن متأثر از کاربست این شیوه متفاوت تفکر نیز، به نظر، برای درک اقتصاد سیاسی سرمایه‌داری لازم است. ما به مجمعی باز ـ یک‌جور گردهمایی جهانی ـ نیاز داریم تا بتوانیم جایی را که سرمایه قرار دارد، جایی را که ممکن است برود و کاری را که باید با آن بکنیم مشخص کنیم.
کتاب «هفده تناقض سرمایه‌داری و پایان آن» را دیوید هاروی نوشته و مریم اصغری ترجمه کرده و انتشارات کتابستان معرفت به سال ۱۴۰۱ در ۳۳۶ صفحه برای اولین ‌بار (از این مترجم) منتشر کرده است.