کتاب «چپ داروینی» نوشته پیتر سینگر ترجمه محمدمهدی هاتف / انتشارات کرگدنa darwinian left:politics,evolution,and cooperation

کتاب «چپ داروینی» نظرات پیتر سینگر فیلسوف اخلاق استرالیایی و نظریه‌پرداز برجسته اخلاق زیستی درباره نظریه تکامل داروین است. پیتر سینگر در این اثر می‌کوشد بر پایه شواهدی که به‌ویژه از نظریه بازی‌ها وام گرفته، نشان دهد تفسیر دست‌راستی از سرشت انسانی بر پایه نظریه تکامل، تفسیری نادرست است، و باید با تفسیری همکارانه که نفع فرد را در گرو نفع همگان می‌بیند جایگزین شود. به‌طور خلاصه، سینگر در پی آشتی دادن داروینیسم با سوسیالیسم است. برای دستیابی به این مقصود او نخست 2 وصلت نامبارک تاریخی را هدف قرار می‌دهد. وصلت نخست، چنان‌که گفته شد، میان داروینیسم و سرمایه‌داری است. وصلت دوم نیز میان سوسیالیسم و مارکسیسم برقرار است. سینگر در عین اینکه همدلی چندانی با مارکسیسم نشان نمی‌دهد، عمیقاً دلبسته سوسیالیسم است. با باز کردن این 2 گره او می‌کوشد، داروینیسم و سوسیالیسم، را با هم پیوند زند. یک جامعه انسانی قدری گرایش رقابتی و قدری گرایش همکارانه از خود بروز می‌دهد. این واقعیت را نمی‌توان تغییر داد، اما شاید بتوان توازن میان این دو عنصر را بر هم زد. آمریکا در قرن بیستم سرمشق یک جامعه رقابتی بوده است. اما در ژاپن، مردم تمایل بیشتری به جهت‌گیری گروهی دارند و کمتر خود را جلو می‌اندازند. این ضرب‌المثل ژاپنی که میخی که بلند است چکش می‌خورد، نقطه مقابل این ضرب‌المثل غربی است که چرخی که صدا می‌دهد روغن می‌خواهد، اما یافتن نمونه‌های همکاری در امریکا نیز دشوار نیست، و در ژاپن هم مردم می‌دانند چطور خودشان را نشان دهند و با رقبا به‌شیوه‌ای که به‌لحاظ اجتماعی پذیرفته شده است رقابت کنند. پس در بحث از جوامعی که به‌جای همکاری تشویق به رقابت می‌کنند، و بر عکس، سخن بر سر جوامعی است که تفاوت در درجه دارند، نه در نوع.
کتاب «چپ داروینی» را پیتر سینگر نوشته‌‌ و محمدمهدی هاتف ترجمه کرده و شادی جاجرمی‌زاده ‌ویرایش کرده‌ و انتشارات کرگدن به سال 1398 در 96 صفحه برای دومین بار منتشر کرده است.